ناگهاني تر از آمدنت مي روي...بي بهانه...من مي مانم و باران هاي بي اجاز و قلب عاشقي كه سپاسگزارت مي ماند تا ابد متشكرم كه به من فهماندي ... كه چه قدر مي توانم دوست بدارم و عاشق باشم... بي توقع