چگونه میتوانم وجود یک گل را در میان دشت یخ بسته و برف پوشیده ای باور کنم؟ 
 چگونه میتوان چشمه سار خنک و گوارایی را در کویر داغ و سوزناک سراب پنداشت؟
   زیبای من :
 اگر بنویسم تو تنها ستاره شبهای من باور میکنی؟
اگر بنویسم تو شبستان چلچراغ منی باور میکنی؟
   اگر بنویسم تو سنگ صبور پنهان منی باور میکنی؟
 فرشته زیبای من :

اما این را بدان اگر تو نباشی زندگی نیست ، عشق نیست ، محبت نیست
هنوز یاد تو در قلبم است و خواهد ماند
 هنوز به هر طرف که نگاه میکنم نگاه پاک تو را که طراوت روشنی صبح های بهار را داشت می بینم وهنوز 
 مرغ وحشی دلم به یاد توست
 بیش از این گفتم که عاشق زاده ام

نازنینا دل به عشقت داده ام.......

نوشته شده در پنج شنبه 87/8/2ساعت 3:21 صبح توسط محمد نظرات ( ) |